dinsdag 14 december 2010

Hoe Hein Konijn aan zijn litteken kwam

Dit is het verhaal van Hein, het grote knuffelkonijn. Vorige week onderging hij een operatie en nu toont hij trots het litteken in zijn lies. Het betrof een cosmetische operatie, Hein was nogal gevuld en kon wel wat pondjes missen.

Ehm, Marjolein? Een knuffelkonijn dat een operatie ondergaat? Gaat het wel goed met je? Ja hoor, prima! Had ik al verteld dat ik Hein zelfs gevraagd heb deze operatie te ondergaan? Voor zijn gezondheid, uiteraard, maar ik vroeg hem ook om een donatie van zijn vulling, voor het goede doel. Hein zou Hein (het liposuctie en liefdadigheidskonijn) niet zijn als hij niet meteen ja had gezegd.

Hieronder ziet u foto's van de operatie, Toetsie durft haast niet te kijken, maar achteraf toont Hein trots zijn litteken (klik op foto voor grotere versie).


Afgezien van Heins prachtige strakke buikje, was er dus nog een reden dat ik hem vroeg de operatie te ondergaan. Ik wilde zijn inhoud gebruiken voor een geheim project. Het moest een cadeau voor Martijn worden, vorige week waren we 4 jaar bij elkaar en zaterdag was de première van de voorstelling waar hij in speelt. Het liefst wilde ik het hem dan geven!

Dat was nog makkelijker gezegd dan gedaan! Er zijn heel wat uren werk in gaan zitten, waarin ik me af en toe afvroeg waar ik aan begonnen was. Uiteindelijk is het me gelukt! Dat ik een kwartier voor ik op weg ging naar de première pas klaar was en dus in mijn mooie kleding nog de laatste hand heb gelegd aan het project, mag de pret niet drukken.... Dat ik twee dagen later besefte dat ik geen idee had waar ik de naald eigenlijk gelaten had, ach ja, dat is eigenlijk best grappig, toch? En ik vond hem ook weer terug, op de grond....kuch.

Hier onder kun je een korte samenvatting van het proces zien in foto's. Je ziet dat Toetsie me weer formidabel geholpen heeft, ahem. "Zo, komt dat allemaal uit Hein? Jekkes!!" "Ik zit hier. Dat je het even weet. En probeer me maar niet over te halen weg te gaan, dit is vanaf nu mijn kleedje." Onderaan zie je mij ook nog aan het werk, op de avond van de première.


En goed verstaander heeft maar een half woord nodig, dus wie een beetje opgelet heeft, weet inmiddels al wel wat mijn geheime project was.... Toch ga ik het nog even toelichten! Al een paar jaar zijn wij op zoek naar zo'n ding, nadat we de vorige moesten wegdoen na een van-de-tafel-val-incident. Maar wat we in winkels en op internet vonden was alleen maar veel te klein, veel te dun, veel te duur of alle drie die dingen. We verbruiken dus al tijden waxinelichtjes bij de vleet en dankzij mijn briljante ingeving hoeft dat nu niet meer.

Want, dames en heren.... - denk hier wat tromgeroffel bij - dankzij de gulle gift van Hein het Liposuctie & Liefdadigheidskonijn én dankzij mijn handige (?) handen, zijn wij verlost van waxinelichtjes en verder gepruts, onze theepot blijft voortaan warm onder deze unieke, zelfgemaakte theemuts!


En dat is het verhaal, lieve mensen, van hoe Hein Konijn aan zijn litteken (en zijn bijnamen) kwam. En, ook niet onbelangrijk: onze thee blijft heerlijk warm onder de gaytheemuts!

2 opmerkingen: