Tot morgen!

Vijf vrouwen. Vijf verschillende woonplaatsen in West-Friesland, Gelderland, Brabant, Noord- en Zuid-Holland. Vijf verschillende leeftijden, met 13 jaar verschil tussen de jongste en de oudste. Vijf heel verschillende vrouwen, eigenlijk.

De eerste leerde ik kennen in 2006, in de loop van 2007 kwamen er daar nog twee bij. In mei 2008 ontmoette ik de laatste voor het eerst en toen waren het er vijf, die elkaar onderling ook al eens of vaker ontmoet hadden en zich nu verzameld hadden in Den Haag.

We gaven onszelf een naam en toen waren we ineens een groep; de Wilde Wijven waren een feit.

Naast de gezamenlijke interesse die ons in eerste instantie bij elkaar bracht, vonden we elkaar ook in de drive onszelf te verbeteren, kritisch te kijken naar oude patronen en valkuilen en deze te doorgronden. Om daarna te proberen ze te vervangen door iets nieuws en positiefs en zodoende onze dromen waar te maken, hoe ver weg en onbereikbaar die soms ook leken.

Zo kan er veel gebeuren in een paar jaar, iets wat voor de Wilde Wijven zeker opging. Vanaf onze scheepjes op soms wel heel woelige baren hielden we contact met elkaar, hielpen elkaar, steunden elkaar en rolden vooral ook regelmatig van onze stoelen van het lachen. Ons contact was heel intensief, want ondanks dat we ver uit elkaar wonen spraken we elkaar bijna dagelijks, online, waar ooit ook onze eerste banden gesmeed werden.

Veranderen is moeilijk, emotioneel, slopend soms. heb je al teveel op je bord om ook nog met anderen mee te denken. Soms is je bord zo vol dat je het goedbedoelde advies dat iemand je toeschuift er echt niet meer bij wilt hebben. Kortom; soms is intensief té intensief. Een tijdje was er hier en daar dan ook wat radiostilte, maar de Wilde Wijven zouden hun naam geen eer aandoen als ze in die tijd niet gewoon verder knokten.

Het is inmiddels ruim een jaar geleden dat we voor het laatst alle vijf bij elkaar waren, bij mijn vrijgezellenfeestje (zie de charmante foto hierboven) en op mijn bruiloft, op 3 juni 2009, in Amsterdam.

Na positieve reacties op een voorzichtige rondvraag kwam er in september een ouderwetse stortvloed aan e-mails op gang, waarin het initiële onderwerp zoals altijd keer op keer verdronk in fantasierijke dwalingen en associaties die natuurlijk ook even gemaild moesten worden, tussen de discussies over data, locaties, hapjes en drankjes door.

Morgen is het 26 oktober 2010 en voor mij bij voorbaat al een dag voor in de geschiedenisboeken.
Vijf vrouwen die een bijzondere groep vriendinnen vormen, verzamelen zich in de hoofdstad voor een Wilde Wijven-dag.

Maak uw geheugenkaartjes leeg, voorzie uw camera van een geladen accu en blaas het stof van de tarotkaarten. Haal uw fantasie, impulsieve acties, ranzige en emotionele verhalen maar uit de kast, verwarm uw lachspieren voor en smeer de keel. Een dag in het teken van een bijzondere groep vrouwen, met een flat in het uiterste westen van Amsterdam als toneel. Lieve Wilde Wijven, een tijd lang had ik niet gedacht dat het er ooit weer van zou komen. Wat ben ik ontzettend blij dat ik dat mis had....


Meiden, ik heb er zin in en kan haast niet wachten!