Vanuit de studeerkamer kan ik ook uit het raam kijken en vanmorgen verscheen er een prachtige regenboog. Gelijk griste ik mijn camera en telelens mee en maakte er een foto van. Net op tijd, zo bleek, want al tijdens het fotograferen vervaagde de regenboog en ging uiteindelijk helemaal op in een onheilspellende, egaal donkergrijze lucht.
"Wauw," dacht ik, "indrukwekkend!" Maar het proces was nog niet voorbij, want uit de donkergrijze wolken begonnen plotseling druppels te vallen die zich met veel overtuiging tegen het raam stortten. Door het raam dat door druppels geteisterd werd, zag ik de lucht lichter worden tot de wolken weer wit waren. De regen nam af en de zon begon weer te schijnen.
In totaal duurde dit nog geen vijf minuten, het was prachtig om te zien! Regenbogen, wolkenluchten, zonsop- en ondergangen, je zou ze bijna cliché kunnen noemen, zo vaak als ze op foto's voorbij komen. Maar de reden dat iedereen dit wil vastleggen is volgens mij omdat het gewoon een knap staaltje natuurschoon is waar mensen van onder de indruk zijn. Mij raken dit soort dingen altijd en ik neem ook de tijd om ervan te genieten. Geen regenboog is hetzelfde en hoewel ik er al veel gezien heb, blijft het een soort ongrijpbaar en prachtig natuurverschijnsel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten