dinsdag 30 november 2010

Waar ik loop, is van nu af aan een weg

Gisteravond ben ik gaan lopen. In de kou, door de dwarrelende sneeuwvlokjes, mijn voetstappen maakten een knerpend geluid op de met sneeuw bedekte straat.

Onderstaande tekst heb ik laatst gelezen bij een toneelrepetitie en de boodschap ervan maakte indruk op me. Vandaar misschien dat de tekst door mijn hoofd spookte toen ik mijn voetstappen achterliet toen ik door de donkere straten liep....


Vandaag ben ik gaan lopen
Ik was het maanden al van plan
Maar pas toen iedereen gezegd had dat het niet kon ging ik lopen
 

Kijk me lopen toch, hier loop ik dan


Vandaag ben ik gaan lopen
Ik heb de meningen geteld
En heb bedacht dat het niets uit maakt
Want als men niks vind word zelfs dat nog als een mening je verteld
Vandaag ben ik gaan lopen
En waar ik loop is van nu af aan een weg





Vandaag ben ik gaan lopen
Ik maak me klein bij elk geluid
Ik ben veel banger dan ik was, toen ik nog stil stond... 


mag zo wezen, maar ik kom eindelijk, ik kom eindelijk vooruit
Vandaag ben ik gaan lopen
En waar ik loop is van nu af aan een weg


Kijk me lopen zeven sloten
Hoogste bergen andersom
Ik ben hoe dan ook gaan lopen
Ik zie wel waar ik kom
Diepe dalen mooie paden
Ik glim bij wat ik zachtjes, haast onhoorbaar, fluisterend zeg...
Waar ik gelopen heb
Is van nu af aan een weg



Vandaag ben ik gaan lopen
Omdat dat is wat ik wou
Ik heb geen idee waarom men zei dat het niet kon, zeg liever 'ga maar dat is leuk, dat moet je doen'

Want kijk me lachen dan
Hier loop ik nou....

(Acda & de Munnik - Vandaag ben ik gaan lopen)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten